«این دوست دختر فلانیه!»
بعد به خودت نهیب میزنی که زندگی خصوصی بقیه به ما ربطی نداره و هیچکدوممون آدمی بیش نیستیم!
میروی یک پستش را میخوانی میبینی دوست پسرش تیتاب به دست کامنت گذاشته!
وسوسه میشوی که دوباره نتیجه گیری‌ات را بلند تکرار کنی.
یوال نوح حراری سرشو از کنج چارچوب میاره تو و میگه:
«تو انسانی خداگونه ای! جلوی خودتو نگیر!»
لباهایت را جمع میکنی و مشتت را گره کرده بالا می آوری و سرت را محکم تکان میدهی و بلند میگویی:
«یسسسسس! این دوست دختر فلانیه!»